’t Durp (Wim Sonneveld)
Tekst: Christien Steegh-Deckers
Lést drumde ik van Wellerloi
Mien durp, hiel klein, mar ok hiel moi
Dor ging ik ien, mien droëme hin
D’n boerenbond mit Fridderix
’t zet ow misschien wel niks
Mar ’t is wor ik gebore bin
Mien durp ik wïet nog hoe ’t was
De Vinkenkamp, alliën mar gras
De zeier was nog nie gebore
Mien durp, ik zeg ow mar gewoën
Wor ‘k al mien ganse léve woën
Mien hart an ow verlore
Refrein:
Ik zoag….’t Tuindorp en de Hamert
De Maas, ’t Sjemdurp, d’n Drugstal
’t was de Loi en ik wiët zeker
Dat zeej meej noeït verlaote zal
De minse léfde hiël gewoën
mit hugstes iën paar goeie schoen
Dor ginge ze mit nor de kerk
en niemand deuj d’r iets verkierd
en toch de Loi modernisiert
en dor werd hiel hard an gewerkt
Want kiek, ‘ne gymzaal ien de maak
we zien ’t durp now, van de smaak,
Catrienastroat wier enne zègen
De info club was hiel content
Gemeent’ betalde ied’re cent
Mar oei, as ’t hard règent
Refrein:
Ik zoag….’t Tuindorp en de Hamert
De Maas, ’t Sjemdurp, d’n Drugstal
’t was de Loi en ik wiët zeker
Dat zeej meej noeït verlaote zal
Ik drumde toch nog efkes trug
Kreeg hennevel op miene rug
Beej ’t luukske klonk fanfaarmuziek
Wat was dat moi, dat deuj meej goed
De Loi het muziekante-bloed
Ik vuulde meej toch oh ze riek
Opéns zoag ik de grieze kel
En Resia die won van Well
De visclub zat wer an de piere
Verkenners die ginge op kamp
’t durp hos lég, mar genne ramp
D’r blieft genoeg te viere
Gezonge dur David Janssen op de
Dinnershow van Fanfare Nooit Gedacht
21 november 2015